شعر                              ترجمه

اول به نام خدا             ابتداي (كار)با نام خدا

سلام برته آي آقا         اي آقا سلام بر تو

بئومه دولت سرا     به دولت سراي تو آمدم

سر كشمبه همه جا        به همه جا سر مي زنم

غاصه رد مبه پي يا   غصه را كنار مي گذاريم

درنه عييد ما       عيد دارد فرا مي رسد

ياد انه اون قديما       (مرا)ياد از دوره قديم مي آيد

نو بهار موارك بو       نوبهار مبارك باشد

لاله زار موارك بو       (ايام )لالهزار مبارك باشد

 

ادي بوييه بهار      دوباره بهار شده است

فصل كشت وفصل كار             فصل كشت و كار آغاز شده است

خاشكه دارا كارده خال      درختان خشك برگ پيداكر ده اند

زمين هسته لا له زار               زمين پر از لاله شده است

تي تي دره سر دار                   درختان شكوفه كرده اند

گوسفن وونه وره مار            (و)گوسفندان بره مي زايند

نچا قا بووئن خار          (الهي)بيماران شفا بيابند

نو بهار موارك بو              نوبهار مبارك باشد

لاله زار موارك بو             (ايام)لاله زار مبارك باشد

زمستان بوييه سر           زمستان سياه به پايان رسيد

نزب  هدائه را رور              ابر سياه راه خود را كج كرده است

بهار بمو خانه در                    بهار به در خانه آمده است

گال بمو تا نال سر                    گل وشكوفه تا روي سكو آمده است

بشكفته مردم بر                        رنگ وروي مردم شكفته است

هسته بو زمين سر                     بلند شو وبه مزرعه برو

تيمه دشن بيري بر                   دانه بپاش تا فردامحصول بگيري

نوبهار موارك بو                       نوبهار بر تومبارك باشد

لاله زار موارك بو                (ايام)لاله زار مبارك باشد

بهار بمو اي آقا                            بهار آمد اي آقا

صله رحم بيار جا                      (بلندشو)صله رحم را به جا بياور

با مردم خب هكان تا                    مردمي باش

محبت هكان نشا                       بذر محبت بكار

گامه بي راه خدا                 در راه خدا گام بر دار

رفق ج بخا وفا                              از دوستان وفا بخواه

سر بزن ته همه جا                      به همه جا سر بزن

نوبهار موارك بو                   نوبها مبارك باشد

لاله زار موارك بو                  (ايام) لاله زار باشد

شر خوان بموئه اسا           شاعر اكنون آمده است

شونه ودر همه جا               به همه جا سر مي زند

پيش ندار ودارا               پيش دارا وندار مي رود

انه شم نال دبالا         به خانه ي شما مي آيد

شادي هكانين شما                     اي اهل خانه شادي كنيد

دگش بوييه هوا                  هوا تغيير كرده است

نكانين اين پا اون پا           مرددنباشيد

نوبهار موارك بو           نوبهار مبارك باشد

لاله زار موارك بو        (ايام)لاله زار مبارك باشد

اي خاخر با وفا      اي خواهر با وفاي من

پسر هكاني زوما         (الهي)پسرت را داماد كني

ون دس دوندي حنا     به دستانش حنا ببندي

تكان بخو د كف را      از جاي خود بر خيز

مجري در  ر هكان وا    در صندوقچه را باز كن

دل ته هاده شفا      خواسته ام را بر آورده كن

يك بنچه دينگن هوا      يك مشت اسكناس به هوا كن

نوبهار موارك بو       نوبهار مبارك باشد

لاله زار موارك بو     (ايام)لاله زار مبارك باشد

شادي دووئه ايران          در ايران هميشه شادي باشد

شيرين بووشم دهان      هميشه شيرين كام باشيد

خاشي كانين به دوران     پيوسته در زندگي خوش باشيد

افتا دوو  آسمان                (الهي)آفتاب هم چنان بتابد

روزي بوو فراوان       (و)روزي مردم فراوان شود

دشبند  بمانه حيران       دشمنان حيرت زده شوند

خدا شم پشتيبان     (و) خدا پشتيبان شما باشد

نو بهار موارك بو     نو بهار مبارك باشد

لاله زار موارك بو    (ايام)لاله زار مبارك باشد

دسته ها : اشعار محلی
پنج شنبه بیست و یکم 7 1390 7:22 بعد از ظهر

       شعر                                               ترجمه

لالا لالا گال افتا                               بخواب بخواب اي گل آفتابم

لالا لالا بلن بالا                               بخواب بخواب اي بلند بالايم

لالا لالا گال لاله                              بخواب بخواب اي گل لالا ام

سفر برده به چه حاله                         سفر رفته به چه حالي است

هوا تازه بنه تيله                               هوا تار و زمين گل آلود است

زمانه چغر قيله                                روزگار مانند قير ساه و گرفته است

هواي سينه پردرده                           هواي سينه پر درد است

خاشي يا ر ا بورده                           خوشي ها را آب برده است

بوين هارسته ر منگه                        نگاه كن مترسك را كه منگ است

جواب آرنه سنگه                             جواب هر آينه اي سنگ است

لالا لالا گال انار                            بخواب بخواب اي گل انارم

كلاغ نيشته سحر چنار                    كلاغ ، سر چنار نشسته است

هوا هر دم به يك رنگه                   اوضاع هر لحظه اي به يك رنگ است

گاليله پي تيرنگه                            گلوله در پي قرقاول است

دنييه مرغ و مرغانه                       مرغ و تخم مرغي در بساط نيست

سره تاريك زندانه                        خانه تاريك زندان است

سگ همشايه ل  (او) كانده               سگ همسايه ، پارس مي كند

روز مردمه ش (شو) كانده              روزگار مردم را سياه مي نمايد

بهار برده باز انه                          بهار رفته باز مي آيد

سفر برده چو ننه                         چرا سفر رفته بر نميگردد؟

كچامه جان لالا لالا                     نهال من بخواب بخواب 

من اينجه دل دره پي يا                  من اينجا هستم ، دلم جاي ديگر است

زمين چره هوا تازه                     زراعت پر از وجين و هوا تار است

لته بي پايه اجاره                        باغ ، بي حصار و پرچين مانده است

سره بي نون و شالي يه               خانه ، بي نان و شالي است

كلا و پستو خالي يه                   كوزه و انباري خالي است

روز انه روزگار ننه                  روز مي آيد و روزگار خوشي در پي نيست

گالا وسته بهار ننه                     براي گا ها بهار فرا نمي رسد

پير ديره برار ديره                    پدر دور است ، برادر دور است

وچه ، جوان نوي پيره                 بچه ، جوان نشد پير مي شود

تارم لــــمـــپـــا بــــــي نفته            چراغ كنار اجاق بي نفت است

اكله خاشكه چن و خته                 آب جوي ، مدتي است خشكيده است

لالا لالا گال هلي                       بخواب بخواب اي گل آلويم

ننا دره تن پلي                          مادر ، در كنار توست

وبا ساله گوني اسا                    گويي اكنون ، زمان وبا سال است

كفنه يك به يك دارا                (يك) يك به يك درختها مي افتند

دسته ها : اشعار محلی
دوشنبه هجدهم 7 1390 10:18 بعد از ظهر

دويمه خاندله بي سروصدا                                             

ديمه بمويه شپل صدا

اگر رفق هستي بفرما بالا

اگر دشبند هستي بواشي فنا

 

ستاره آسمان نقش زمينه

خادم انگوشترو يارم نگينه

خادم انگوشترويادم فيروزه

غم دنيا نخور دنيا دروزه

 

ستاره البسو كانده هواج ِ

منه دل گفتگو كانده كيجا جِ

هنوزدارمه اميد بالاخدا جِ

مره برسانه مِ دل بخاج ِ

 

اگه انگور نواشه ميوه خوبه

اگه دتر نواشه بيوه خوبه

اگه يك شَُ ( شو) بخاسم دِتِر پيش

براي بيوه زن گاليله خوبه

 

خداوندا ندمبه  مره چي يه

قبول دل من ندمبه كي يه

قبول دل من مردم كيجا

كاجه پيدا كنم مثل ته دلخا

 

اگر ته بلبلي من چلچلامه

اگر ته عاشقي من مبتلامه

مره بلبل واري هي نالش انه

گاليله مثل ورف و وارش انه   

دسته ها : اشعار محلی
يکشنبه هفدهم 7 1390 8:22 بعد از ظهر

خوامبه يك بار ديگه حرف خدايي بزنم / از مَهِ قُرب خدا،مزد ودعائي بزنم

بئورم از رمضان،ماه صفاي دل و جان / رمضان هسته شفا بخش تن و روح وروان

 

خوامبه يك بار ديگه حرف خدايي بزنم

از مَهِ قُرب خدا،مزد ودعائي بزنم

 

بئورم از رمضان،ماه صفاي دل وجان

رمضان هسته شفا بخش تن و روح وروان

 

رمضان رنگ خدا دارنه ،برارا زمانه

سحرش لطف و صفا دارنه ،بري هركه خانه

 

ماه قرآن ونزولِ بركات ،رمضان

ماه نزديكي انسان به خداهه،رمضان

 

افطاري رمضان گر بَوُيادِ ضعفا

عمل اَر اين بواشه،مِشكلِ نِه نهِ هيچكه سرا

 

رمضان ماه طلاييَ ميانِ همه ماه

ليلة القدرش رهاييّ اَماهَه ،زگناه

 

در شب قدر اگر جانبِ حق رو هكانيم

نالهِ درگاه خدا هِستيم و،وِضو هكانيم

 

غزل سبز بهاري بخوانيم پيش خدا

دِنهِ جواب اِمارَ به خادش جانِ خدا

 

شبِ قدر رمضان ماه مناجات علي است

ماه ديدار دوعاشق وملاقات علي است

 

ناله قد قتل از عالم بالا اِنِ گوش

كه علي شهيد وُنهِ دست منافق ته،به هوش

 

داغ مظلومي حيدر بخدا هَستهِ زياد

كه به چاه گُونه خاشِ دردِ دلِ،بره زياد

 

بر شهيد رمضان جن ملك سر زننه

اين علي كيه كه سر ازغمِ حيدر،زَننه

 

رَمِضان ماه علي هَستهُ مَهِ قرب خدا

علي در ماه خدا شهيد وُنهِ وقت دِعا

 

ليلة القدر ته شيعه رمضان هَسته بدان

از خدا گرني خاش مِزد يَقيناً ،نه گمان

 

هر گنهكاري كه توبه هكانه در شب قدر

توبه اش وُنهِ قبولْ ،حقّ علي در شب قدر

 

(نصرتا)هر شب تهِ قدرِ،به خاد فكري هكان

علي رِ واسطه بَيْ در شب قدرِ رَمِضان

سيد نصرت الله حسني به نقل از سايت بالاجاده

دسته ها : اشعار محلی
جمعه پانزدهم 7 1390 3:31 بعد از ظهر

اون شوهاي غوزه كشي                    نيشبيمي باهم تا صوي

خلنيمي گلي به گلي            قوري دله پر چايي

اون شونيشتار يادبيار

وقتي زمين سر شيمي  لشت عرق، تن ج بيمي

نسام دارا نيشبيمي   هلاكي ر تن ج چيمي

اون سختي يا ر ياد بيار

پنبه چيني سه چين بيه   سه چين سر پچين بيه

چينه ندار و گودارا   سم وشانم اين بيه

پچين گرا ر ياد بيار

گال و گياه ت ياد دره   افتاب و ما، ت ياد دره؟

پشت تلار، شوي بهار   ستاره­ها، ت ياد دره؟

خاطره ها ر ياد بيار

خاشي، دنيا ج نديمي      زندگي ج، سر بويمي

بس كه همه غم بديمي    جواني ج خر نديمي

­جواني يار ر ياد بيار

مر و و فاي آدما    تمام بوييه مدتا

دل ودماغ ندارنه    اين زماناي آدما

اون زمانا ر ياد بيار

اون زماناي تش كاشي     با اون چراغاي موشي

مر آروس وشتر بيه    ساته با خاش مارشي

يكرنگي يا رياد بيار

پول دوييه  لمه ته­ها   طلاي جا رف سرا

هچ كس وره چپ نشانه    از گت ترا و خورد ترا

صدق و صفا ر ياد بيار

زوار وختي خاسته بره     صف كشيمي ون دوره

چئوشي گر تا خانيه     ياد ج شيه زمين چره

شور و نوا ر ياد بيار

وختي كه جايي تش گيته   ورگي گوي گالش گيته

هركسي جاج هستائه    غم بزه سر دكش گيته

هم دلي­ها ر ياد بيار

پيير وختي شيه سفر اشنينه ون پشت سر

از دترو زن و پسر   تا رد بو و ون ج خطر

وفا دارا ر ياد بيار

پيرا وختي حمام شينه    وشان دره اكشينه

باد و بروت نداشتنه    اونا كه اونجه نيشبينه

اون جوانا ر ياد بيار

افتاب تيره كه كته     سوزي چيمي خاش لته

دو ر بنه ج گيتمي    دو آشه ر ننا پته

آش ننا ر ياد بيار

آروس ر وختي تا زونه   ون پيش حرف زما زونه

يا وختي حمام وردنه    ون جهازجا زونه

سما گرا ر ياد بيار

زماي سر پول شنينه    ته به ته ون رخته چينه

آروس كه شي خانه شيه سر ور دينه

آروس تمشا ر ياد بيار

آروسي يا ساده بيه    خاشي دل جا ده بيه

خدايا اون جور خاشي يا     وونه كه «بالجاده» بيه؟

آرزوها ر ياد بيار

عهد جواني

دسته ها : اشعار محلی
پنج شنبه جهاردهم 7 1390 2:35 بعد از ظهر
X